De geit en de zeven wolfjes.

Ik heb gisteren een omgekeerd sprookje gezien.
Dit keer niet de wolf en de zeven geitjes maar de geit en de zeven wolfjes.
De geit was uiteraard al overleden toen hij op het wolven terrein verscheen en helaas speelde het in stukken rijten zijn op behoorlijk afstand af maar ik wil jullie de foto,s toch niet onthouden.

De foto,s zijn niet mooi in de zin van ” mooi ” daarvoor kwam ik echt licht te kort maar ik ben het aan de geit verplicht ze hier te laten zien ( knipoog)

 

 

 

En toen ging het zo hard regenen dat wij moesten schuilen echter, toen we een half uur later langs het wolventerrein liepen zagen we nog net 1 van de welpen met de kop van de onfortuinlijke geit lopen.

Ja sprookjes zijn eng.

 

 

Voedsel begraven.

 

Tijdens het observeren en fotograferen van de wolvenwelpen in Anholt zag ik dat de nu 8 weken oude wolfjes al druk oefenen in het begraven van vlees.
Zodra een onderdeurtje iets begraven heeft gaat een volwassen wolf kijken of het goed gedaan is.
Het is werkelijk aandoenlijk zoals de wolfjes al copieren .

 
Intussen zijn de volwassen wolven steeds drukker want het grut durft al behoorlijk op onderzoek uit te gaan en dat vraagt de nodige aandacht.
 
“Waar hangt iedereen uit? En wat doen ze ?”
 
Bovendien moet de ontlasting van dat grut ook opgeruimd worden dus druk,druk,druk.

 

 

 

 

 

 

Wolfjes

 

Omdat ik er niet over uit gepraat raak laat ik nog een paar foto,s van de wolvenwelpen zien .
Ze gunden ons niet al te veel gelegenheid om te fotograferen maar een kinderhand is gauw gevuld, we waren dolgelukkig.
 
Fotomaat Gert heeft die dag gefilmd en dat wil ik jullie niet onthouden.
 
Ik weet niet wat mooier is, de welpen of onze reacties.
Ik raad je aan om even te luisteren.

 

 

 

 

 

 

Wolvenwelpen

 

Deze foto,s maakte ik afgelopen donderdag in  http://Biotoop wildpark Anholter Sweitz.

Zeven wolvenwelpen zorgen daar momenteel voor de nodige aaaaah.s en ohhhhhhh.s .
 
Inmiddels heb ik er heel wat uren gezeten met diverse fotomaatjes.
 
Donderdag hebben we een uur of drie gewacht .
 
Alles was in diepe rust maar je moet alert  blijven want het kan zo maar gebeuren.
 
En ja hoor……
Opeens hoorden moeder zachtjes roepen en daar kwam het hele roedel aan.

 

 

 
 

 
 

 
 

 
 

 
 

 
 

 
 
Het spul speelde een tijdje , moeder gaf wat vast voedsel op en zo plotseling als ze gekomen waren verdwenen ze ook weer tussen de struiken ons achterlatend met een rijk gevoel.
 
 

Moeder Kyra met 1 van de welpen

Gisteren ging ik met Foto maten Gert, Edith en Roy opnieuw naar Biotooppark Anholter Schweiz om ons geluk te beproeven.

Wolvenmoeder Kyra en vader Ceasar hebben maar liefst 7 welpen op de wereld gezet en onlangs hebben de welpen zich voor het eerst laten zien.

Na een eerste poging waarbij we de welpen niet te zien kregen ging het dit keer veel beter.

Al na twee uur wachten ging moeder met de welpen slepen en kregen wij de gelegenheid om foto,s te maken.

voor de fotografen onder ons:
Voor het eerst sinds ik over de Nikon 750 beschik heb ik wat ruis moeten weg poetsen want het stuk bos waar we Kyra met de welpen aantroffen is behoorlijk donker .

Deze foto kun je bestellen. klik daarvoor op de kleine afbeelding

Als je ooit in de gelegenheid bent om dit natuurpark te bezoeken doe het dan.
Het is er in alle seizoen heerlijk vertoeven.
De rust, de gemoedelijkheid en niet in de laatste plaats de dieren , het is er fantastisch, zeker voor fotografen.