Verstrooid licht.

De geit en de zeven wolfjes.

Ik heb gisteren een omgekeerd sprookje gezien.
Dit keer niet de wolf en de zeven geitjes maar de geit en de zeven wolfjes.
De geit was uiteraard al overleden toen hij op het wolven terrein verscheen en helaas speelde het in stukken rijten zijn op behoorlijk afstand af maar ik wil jullie de foto,s toch niet onthouden.

De foto,s zijn niet mooi in de zin van ” mooi ” daarvoor kwam ik echt licht te kort maar ik ben het aan de geit verplicht ze hier te laten zien ( knipoog)

 

 

 

En toen ging het zo hard regenen dat wij moesten schuilen echter, toen we een half uur later langs het wolventerrein liepen zagen we nog net 1 van de welpen met de kop van de onfortuinlijke geit lopen.

Ja sprookjes zijn eng.

 

 

Jong leven bij de edelherten.

Hoewel het nog warm was ( te warm eigenlijk ) ben ik dinsdag toch weer op pad gegaan.
Samen met fotomaatje Edith heb ik weer verscholen gezeten.
We hebben een fikse wandeling gemaakt en ik ga nu serieus overwegen om een karretje aan te schaffen waarop ik mijn spullen gemakkelijk kan vervoeren.Op de site van Han Bouwmeester zie ik een transport karretje maar ik vraag me af of het niet goedkoper kan dus ik kijk nog even om me heen.
Een beetje erg moe hebben we aansluitend een groot glas radler gedronken .
Maar mensen wat hebben we weer genoten.
De groep edelherten vond het maar niks dat wij door het bos slopen en hielden ons scherp in de gaten.
Niet veel later verdwenen ze uit het zicht maar toen had ik mijn plaatjes geschoten.

 

 

 

 

 

Wasbeertjes

Vrijdag ging Ton met mij mee naar Duitsland.

Zo.n dag fotograferen is heel vermoeiend voor mij dus ik durf die afstand eigenlijk niet goed alleen aan vanwege mijn gezondheid  of liever gezegd het gebrek daaraan.

Meer weten kijk hier KLIK

De heenweg zou nog wel lukken maar na een paar uur lopen en concentreren is de koek helemaal op.

De wasberen stonden dit keer op mijn programma en voor ik ze gevonden had was ik het halve park al door geweest.

Behoorlijk uitgeblust van de wandeling door het overigens prachtige bos kwam ik ter plaatse.

En laat ik nou geluk hebben ,de twee kleintjes waren wakker.

Dat was een kwartier volop genieten, meer tijd gunden ze mij niet maar ik heb er een leuke serie foto,s aan overhouden.

 

 

 

Voedsel begraven.

 

Tijdens het observeren en fotograferen van de wolvenwelpen in Anholt zag ik dat de nu 8 weken oude wolfjes al druk oefenen in het begraven van vlees.
Zodra een onderdeurtje iets begraven heeft gaat een volwassen wolf kijken of het goed gedaan is.
Het is werkelijk aandoenlijk zoals de wolfjes al copieren .

 
Intussen zijn de volwassen wolven steeds drukker want het grut durft al behoorlijk op onderzoek uit te gaan en dat vraagt de nodige aandacht.
 
“Waar hangt iedereen uit? En wat doen ze ?”
 
Bovendien moet de ontlasting van dat grut ook opgeruimd worden dus druk,druk,druk.

 

 

 

 

 

 

Opvoeding

 

Het is heel boeiend om de wolven met welpen te observeren.
Als het spul actief is kan ik er eindeloos naar kijken.

 

De kleintjes worden keurig opgevoed zowel door moeder als door hun grote zus.

Zo zag ik dat een van de kleintjes een waarschuwing wegens onbetamelijk gedrag kreeg.

 

 

 

Boos blijven is er bij de volwassen wolven niet bij .
Het stoute welpje wordt  even gecorrigeerd en dan wordt er weer van hem/ haar gehouden.
Veel mensen zouden daarvan nog iets kunnen leren.

 

 

Intussen groeien de kleintjes als kool en leren elke dag.

Over wat ze leren Morgen meer.