dan moet het maar zoals het kan.
Onder dat motto gingen we vanmorgen op paddestoelen-tocht. De herfst is mijn favoriete jaargetijde en met de regen van de laatste dagen kun je mooie dingen verwachten. Dus rolstoelde Ton mij vanmorgen naar het Landgoed ” het Lankheet “. Het valt om de duivel niet mee om vanuit een rolstoel dingen te fotograferen die op de grond staan maar ik heb toch een paar aardige foto,s kunnen maken.
Dit blog is het vervolg op Op pad met Jelmer
Jelmer is een echte kenner op planten gebied, als je met hem het bos verkent wijst hij op soorten waarvan ik het bestaan niet eens kon vermoeden.
Neem nu eens de Eenbes.
De eenbes bloeit van eind april tot juni. De bloem heeft vier brede kelkbladen en vier smalle, groene bloemkroonbladen, acht puntige meeldraden en een stamper met vier stempels. De vrucht is een dikke blauwzwarte bes.
Ook heb ik nooit kunnen vermoeden dat er zoveel verschillende grassen bestaan,
Dit is boszegge.
We zagen enorme plukken grote muur. Ik weet nog uit mijn kindertijd dat ons konijn daar dol op was.
Ik heb de macrolens op het beeldschone bloempje gericht.
Het zat al een tijdje in de pen en vandaag was het zover, Jelmer nam mij mee naar een drietal plekken in Duitsland (niet ver van Haaksbergen ) waar nog prachtige wilde planten voorkomen.
We waren o.a.in een bos dat al driehonderd jaar in eigendom is van dezelfde familie die er veel aan gelegen is de natuur te behouden.
Niet dat daar geen schade is want gif dat op de nabij gelegen landerijen gespoten wordt bereik uiteindelijk ook het bos maar er zijn soorten te vinden die je in Nederland vrijwel niet of helemaal niet meer ziet.
Als eerste stuiten we op een veld gele lamium. ( dovenetel)
Vervolgens liepen we op een pad waar Salomonszegel bloeide.
Wordt vervolg.
Op de sterfdag van mijn moeder plaats ik altijd een foto van een roodborstje . Vandaag voeg ik er ook een collage van bloemen aan toe.
Een collage van soorten die nog gewoon staan te bloeien en hoewel we al behoorlijk wat nachtvorsten hebben gehad vormen bepaalde soorten zelfs nog knoppen.
Rudbeckia , goudsbloem , muurbloem en gazania.s.
Wij waren onlangs in het Deelerwoud. We hoopten dat we iets van de damherten bronst zouden zien maar dat is niet gelukt. Achteraf begrijp ik dat wel. Her en der werden we afgeluisterd dus ik denk dat de herten gewaarschuwd waren.
Voor de tweede keer dit jaar zag ik een koninginnepage in de tuin.
De eerste keer bloeide er nog niets en bleef de vlinder fladderen. Ik heb toen een poging tot foto gedaan maar echt fraai was het niet. Nu alles volop in bloei staat ging hij telkens een paar seconden zitten, ik kreeg zelfs de gelegenheid om van lens te wisselen.
soms heb je geluk en gaat er eentje heel mooi zitten zoals deze op een vijgenblad.
De aangebrande spanner (Ligdia adustata) is een nachtvlinder uit de familie Geometridae, de spanners. De kleur van deze vlinder is wit met zwarte accenten. Hij heeft een spanwijdte van 25 tot 30 millimeter en leeft voornamelijk op zandgronden. Het is binnen Europa en het Nabije Oosten een veel voorkomende soort. De soort overwintert als pop.
Het geluk kan elk moment zomaar op je pad komen. Omdat in onze voortuin de plox stond te kwijnen ging ik er even met de water gieter bij.
Normaal doe ik dat .s avonds maar dit kon niet wachten.
En terwijl ik giet komt er opeens een koninginnepage voorbij fladderen.
Weg gieter, snel naar binnen, camera!
Het resultaat is een ballet voor 1 fotograaf en een koninginnepage.
70/200 mm nikkorlens 1250ste sec.
Eveline Lenderink 