Buurserzand

Onlangs kocht ik een setje grijs verloop filters. Door  de omstandigheden heb ik ze nog niet kunnen testen, tot  vandaag.

Vanmorgen waren de omstandigheden ideaal dus rolde Ton mij door het Buurserzand.

Haasje (deel twee)

Het haasje dat ik geboetseerd heb heeft een eerste bakronde overleefd en ik kon het gaan glazuren.

Ik heb gekozen voor een glazuur dat Meiregen heet. In het glazuur zitten kleine stukje blauw glas, die kun je duidelijk zien. Het lijken een beetje….wat zal ik zeggen….mee-eters.

Vandaag gaat het haasje de oven in, heel spannend. Krijgt het het effect dat ik zo graag wil zien? Heb ik het glazuur niet te vet aangebracht? Komen de oogjes wel mooi uit?  Het is afwachten.

De luiken van de Bommelas gingen open.

Onlangs hebben wij video opnamen gemaakt bij de Bommelas in het Buurserzand .
Voor de reportage gingen de luiken open.
Wat ziet het monumentale boerderijtje er dan prachtig uit.

Buurserzand nabij ” de Wakel “

witte wieven lossen langzaam op in het niets.

Zo vlug als ze verschijnen zo snel lossen ze weer op ,de witte wieven in het Buurserzand.
Toen ik de auto parkeerde zag ik ze nog tussen de bomen flaneren maar zodra ik mijn spullen bij elkaar had en uitstapte waren ze weg.
Bah wat zijn het toch verwaande schepselen.
Nooit eens tijd om te poseren ook en  ongelooflijk achterbaks .

De hele nacht spoken ze door het stille in het donker gehulde landschap maar zodra je de neus buiten de deur steekt zie je nog net een waas van hun mantel achter een boom verdwijnen een glooiend schijnsel achterlatend .

Bang voor de zon…dat zijn ze.

 

 

 

Parnassia

In het Buurserzand bloeit de Parnassia in het gebied dat bekend staat als ” het Rietschot” .

In Nederland was zij vroeger breed verspreid op de veengronden, zandgronden en in Zuid-Limburg op het krijt.
Inmiddels is de soort er zeldzaam geworden door ontwatering en hogere bemestingsgraad.
De plant is wettelijk beschermd.
Gisteren was ik bij een interview over de natuurgebieden rond Haaksbergen i.v.m.het 40 jarig bestaan van het IVM Haaksbergen.
Boswachter Hans Gronert van Natuurmonumenten  ging met ons het gebied in om de parnassia te vinden.

De zon scheen ongenadig dus echt mooie foto,s heb ik niet kunnen maken aangezien het bloempje spierwit is en ik geen parapluutje bij me had toch wil ik je de foto,s niet onthouden .

Tien jaar geleden was ” het Rietschot ” nog landbouwgrond.
Het is toch ongelooflijk dat zaden zo lang bewaard blijven in de grond en als de omstandigheden dan weer goed zijn de planten tot ontwikkeling komen.

 

Ik hoop dat ik nog eens de kans krijg betere foto,s van de bloemen te maken.

De Haaksbergse schaapskudde ging op kraambezoek

Op de markt in Haaksbergen kon je vandaag en ook morgen nog genieten van een levende kerststal.
De schapen trokken via de Buurserstraat en de von Heijdenstraat naar de kerststal.

Even een plasje doen.

Iedereen heeft het altijd maar over die knappe honden en hun baasjes maar wat als je schaap bent en je word gedreven .
Dan heb je het enorm druk.
Zodra er even niet ” gedreven ” word gaat het spul staan te grazen.
Sommigen maakten er zelfs een plas pauze van , daarbij in de rug gedekt door de rest van de kudde

Schotse hooglanders in bad

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De Bommelas

Wat is het toch prachtig herfstweer.
Helaas ben ik momenteel niet in de gelegenheid om op pad te gaan met mijn fototoestel dus ik doe even een passende greep in mijn archief.

Libellen, schotse hooglanders en niet gefotografeerde reeën

Ik kom nog even terug op onze ontmoeting met de schotse hooglanders in het witte veen bij Haaksbergen.
Want……het is er zo mooi……

kijk maar.

Het barste er van de libellen in de poel waar de schotten rond darden .

~~

Gelukkig was meneer Mus er even rustig bij gaan zitten…hij zag de bui natuurlijk al hangen….ïk zag hem denken.

” voorlopig is mijn vrouw hier wel even bezig.”

~~

~~

Dit alles was dus afgelopen woensdag.

~~

Vandaag moesten meneer Mus een spuit in zijn versleten knie halen.

We gingen op de fiets want het was heerlijk weer.

Op de terugweg toerden we via het Smalenbroek , het Witte veen en tenslotte door het Buurserzand terug naar Haaksbergen.

Wij voelen ons de koning te rijk met de prachtige natuur zo dichtbij.

Mensen wat had ik spijt dat ik mijn fototoestel niet bij me had.

In het Witte veen verrasten we een jonge ree.

Het beestje stond midden op het fietspad en stootte van schrik een luide kreet uit  toen wij er opeens aankwamen.

Hij duikelde op kop een lage greppel in en ging vervolgens naar ons staan kijken.

verderop in het Buurserzand hebben we ook minutenlang een jonge ree kunnen observeren.

maar ja…geen fototoestel hè……

tot slot:

Spiegeltje spiegeltje aan de wand, wie is het mooiste in het witte veen.

~~

Biefstukjes in het Witte Veen

Luitjes wat genieten wij van onze E bikes.

 

Ik kan weer op plekken komen waar ik in geen jaren geweest ben omdat de wandeltocht er naar toe simpelweg te lang is voor mij.

Maar nu!!!!!!

 

Kijk eens waar ik de fiets vandaag geparkeerd heb!

 

 

Goed kijken hè…..ze zijn er echt.

We waren vandaag in het Witte Veen tussen Haaksbergen en de Duitse grens.

En daar zag ik wat ik nog in geen jaren  gezien heb omdat het te ver lopen was.

 

~~

~~

~

~

Wie doet je wat.

Lang leve de E bike.

~~