Het geluid dat een bosuil maakt is heel bijzonder.
Regelmatig horen wij er s.avonds eentje.
We liggen dan stil te luisteren en te hopen dat hij nog lang niet weg gaat .
De klauwen daarentegen zijn nu niet direct iets om naar uit te kijken.
Dat merkte Chris ook tijdens het ringen.
Dit artikel is een vervolg op Uilen ringen en op Uiltjes ringen in Beckum
Iris en Myrthe zijn trots dat op hun erf een paartje bosuilen broed.
En terecht!
Toen wij aankwamen bij hun huis kwamen de verhalen over de uilen meteen los.
De meiden zijn goed op de hoogte en erg betrokken .
Ook over een paartje spreeuwen die al jaren onder een dakpan het nageslacht grootbrengt weten ze ook heel enthousiast te vertellen.
Chris Klok van de uilenwerkgroep heeft hen tijdens zijn werkzaamheden overal bij betrokken want, de jeugd heeft de toekomst.
Helaas zullen dieren in de toekomst ook geholpen en beschermd moeten worden en dus is het belangrijk de belangstelling van de jeugd te wekken.
Zoals ik in mijn Vorige BLOG al vertelde beheert de uilenwerkgroep Haaksbergen ruim 200 kasten in het buitengebied.
Er zijn echter ook uilen die een andere plek kiezen , zoals deze , een holte in een boom.
Je moet als vrijwilliger geen hoogtevrees hebben😱.
En dit knappe stel komt tevoorschijn uit de boom en heeft vandaag een hele rare dag.
Zorgvuldig word het kuiken gewogen , gemeten en geringd .
De uilenwerkgroep informeerd de kasthouders over het wel en wee van de uilen op hun erf.
Na het ringen van de kleintjes gaat Chris Klok er eens even voor zitten om de bewoner van het erf te vertellen over gewicht en vleugellengte van de kuikens waaraan je de leeftijd kunt vaststellen.
Morgen meer.
De uilenwerkgroepvan het IVN Haaksbergen is heel actief.
Zij zet zich niet alleen in voor de kerkuil, maar ook voor de steenuil, bosuil en torenvalk.
Zij heeft ondertussen 200 nestkasten – in natuurgebieden, bij agrariërs en particulieren – in beheer.
De vrijwilligers houden zich bezig met het ophangen van uilenkasten, het controleren van eieren en het ringen van uilen. Gegevens als ringnummer, vleugellengte en gewicht worden genoteerd en opgeslagen in de database van het centraal ringstation in Wageningen.
De ‘kasthouders’ in Haaksbergen en omgeving krijgen bericht als er over één van ‘hun’ uilen een terugmelding binnenkomt. Dankzij hun gastvrijheid en de inspanningen van onze vrijwilligers zit de uilenpopulatie weer in de lift.
Gisteren ging ik met mee met Chris Klok.
Er werd ook een volwassen bosuil geringd en bij het terug zetten in de kast kon ik deze foto,s maken.
Uiltje in de kast en Chris houd zijn hand nog een paar minuten voor de nestopening.
De bedoeling is dat de uil dan tot rust komt en weer gaat zitten.
Maar niet deze bosuil.
De ransuilen wilden helaas niet even leuk ” los ” gaan zitten maar ik ben blij met het resultaat.
De ransuilen heb ik gefotografeerd in……. ????
Toen wij na het fotograferen van de uilen en het nuttigen van de koffie met appelgebak buiten kwamen was ik net op tijd voor het ” blauwe uurtje “.
Eveline Lenderink 