Ik moet verdraaid in de tuin blijven. Mijn ontsnapping van eergisteren was niet slim, nu hebben ” ze ” mijn detectiebandje scherper afgesteld .
Ach , echt heel verkeerd is het hier nu ook weer niet maar ja….je wilt wel een wat meer van de wereld zien en het is ook leuk om de baasjes in staat van opwinding te zien zoeken terwijl ik lekker verstopt zit.
Het is een heel geluk dat ik nooit iets echt fout kan doen, ze blijven onverminderd van me houden.
Mijn buurtjes zaten gisteren in de tuin te genieten van het heerlijke herfstweer. Plots zagen ze onze abbesijnse kat Gijs verschijnen op de geluidswal die onze tuinen aan de achterzijde begrenst met in zijn kielzog Kees de oosterse korthaar.
Bij het zien van de buurtjes ging Kees snel weer terug onze tuin in maar Gijs zou Gijs niet zijn als hij niet op onderzoek uit zou gaan.
Met het detectiebandje, dat moet voorkomen dat meneer de tuin uitgaat, om zijn verwende nek wandelde hij verder richting de tuin van de volgende buren die al weken op vakantie zijn. Even later hoorden de buurtjes mij roepen en vertelden mij wat ze hadden gezien.
En wat ze toen zagen😇.
Een dampende buurvrouw die van tuin naar tuin klauterde , over richeltjes, onder struiken op zoek naar Gijs . Als ik niet zo nerveus was geweest had ik er zelf om moeten lachen maar toen niet, ik zat in de penarie en Gijs was onvindbaar. Ik belde aan bij buren om vervolgens in hun tuin te duiken en uiteindelijk ging ik achter de geluidswal op zoek. Geen Gijs.
Nu zul je zeggen maak je niet druk hij komt wel terug maar onze katten zijn niet aan verkeer gewend en….ik moest ergens op tijd zijn dus de stress liep behoorlijk op.
Inmiddels liep ik te dampen als een postpaard en ging even in de tuin zitten met een glas water. En wie kwam er met een onschuldig hoofd aan lopen.
Ik kon hem wel vermoorden maar inplaats daarvan heb ik hem geknuffeld.
Eveline Lenderink 