Vanuit mijn bed geniet ik van de vogels in de tuin.
Wij hebben vele soorten maar vandaag moest ik toch echt 3 keer kijken.
Daar zat achteloos een bosuil.
Regelmatig luisteren wij s.nachts naar de roepende bosuilen maar gezien hebben wij hem nooit. Ton heeft mij geholpen de lens in no-time op de camera te krijgen .
En dat terwijl ik wel eens denk dat ik de 600 mijn lens wel kan verkopen . #bosuil
Vanaf eind mei zijn Ton en ik bezig geweest met “ Het Perfecte Plaatje Haaksbergen” Wat een avontuur!
Wij hebben de kandidaten gevolgd bij al hun opdrachten oa, maak een ansichtkaart, fotografeer iemand in zijn ambacht, fotografeer met een glazen bol en de mooiste maar ook meest tijdrovende drone fotografie en light painting.
Uiteraard komen de video,s nog online maar voor nu doen we even lekker niks.😁😁😁
Dus zit ik vandaag te genieten van de tuin. Met camera.
Het is hier volle bak. Het meest in het oog springend zijn zwartkop meesjes. Die hebben de kniphofia,s ( vuurpijl )ontdekt .
In onze tuin hangt al weken een mandje met vacht van alpaca’s.
Wij dachten dat de vogels er dol op zouden zijn echter de mezen geven de voorkeur aan honden- of paardenhaar.
Maar nu blijkt dat de groenlingen een wat chiquere smaak hebben.
De tweede foto heeft wel iets van een knevel. 
Ze zijn heel mooi en heel groot en bovendien gevaarlijk. Ooit zag ik dat een ekster een merelnest leeghaalde.
Gisteren ging ik het vogelvoer in de tuin aanvullen waarbij ik bijna tegen deze groenling aan liep.
Hij bleef stokstijf zitten, ik kreeg ruim tijd om de camera van binnen te halen en te fotograferen.
Overigens knokken de groenling mannen elkaar bijna de tent uit, het is onmiskenbaar voorjaar.
Heel af en toe hebben we een paar kepen in de tuin, meestal als er sneeuw ligt. Maar nu hebben we er een die we al minstens een uur kunnen bewonderen.
Zo zout hebben we het nog nooit gegeten.
Hij beweegt zich tussen de vinken, groenlingen en heggemussen, kijk af en toe omhoog bij vreemde geluiden en gaat verder met ontspannen, eten en drinken.
Op de sterfdag van mijn moeder plaats ik altijd een foto van een roodborstje . Vandaag voeg ik er ook een collage van bloemen aan toe.
Een collage van soorten die nog gewoon staan te bloeien en hoewel we al behoorlijk wat nachtvorsten hebben gehad vormen bepaalde soorten zelfs nog knoppen.
Rudbeckia , goudsbloem , muurbloem en gazania.s.
Terwijl wij de tweede oogst vijgen stonden te bewonderen zag ik opeens een beweging in mijn ooghoek. Dat kan niet missen….dit vliegt anders dan andere insecten.
En ja hoor , een kolibrivlinder. Pijlsnel naar binnen…verkeerde lens op de camera, snel wisselen en schieten.
De eerste keer dat ik een kolibrivlinder zag was in Oostenrijk.
Hier in Nederland heb ik deze soort nog niet eerder gezien maar het schijnt dat hij tegenwoordig vaker waargenomen wordt.
Na de koninginnepage is dit weer een opsteker. We hebben veel planten en bloemen gezaaid en geplant die door insecten bezocht worden en het werpt zijn vruchten af.
Ondanks haar handicap wandelt Saartje graag in de tuin.
Kennelijk herinnerd ze zich nog veel uit de tijd dat ze nog kon zien want ze weet feilloos haar lieveling plaatjes te vinden .
Voor de tweede keer dit jaar zag ik een koninginnepage in de tuin.
De eerste keer bloeide er nog niets en bleef de vlinder fladderen. Ik heb toen een poging tot foto gedaan maar echt fraai was het niet. Nu alles volop in bloei staat ging hij telkens een paar seconden zitten, ik kreeg zelfs de gelegenheid om van lens te wisselen.
Het is een uitzonderlijke zomer.
Al maanden is het warm en droog. Op een weerkaart zag ik dat wij in een van de droogste gebieden van Nederland wonen.
Daarom sproeien we regelmatig.
Ons tuintje is niet groot maar we hebben het flink vol geplant.
Vorig jaar kochten we een nieuwe roos die op het plaatje prachtig lijkt. Nu is het bijna zo ver. Een cadeautje dat op het punt staat uitgepakt te worden.
Nu het mooi weer is laten zich weer juffers fotograferen. 
Deze kwam in onze tuin.
In onze tuin staat een inmiddels ongeveer 15 jaar oude originele buddha. Hij komt uit Indonesia en is inmiddels prachtig bemost. Zo af en toe moet ik hem bevrijden uit de muurleeuwebek die weelderig groeit.
Vorige week ging ik hem fotograferen en aangezien ik bijna geen stap kan doen zonder op een padje te stappen sprong er ook dit keer een padje voor mij uit.
Eveline Lenderink 