mijn schuilhut

 

 

Onlangs vertelde ik al eens over  mijn schuurtje  dat ik regelmatig gebruik als schuilhut..
Van daar uit maak ik foto`s van de vogels die mijn tuintje bezoeken.
 
En nu zal je altijd zien dat de vogels op een plek gaan  zitten waar ik ze niet in het vizier krijg.
Soms zitten ze me regelrecht uit te lachen…( denk ik,  ik geloof zelfs dat ik het zeker weet ).
Maar Mus zou Mus niet zijn als ze niet iets zou  bedenken.
Daarom zijn we gisteren het bos in gegaan, we hebben de  auto volgeladen met takken en daar is meneer Mus mee aan de slag gegaan.
Met als resultaat een natuurlijk ogend  takkengeval.
 
Om de vogels te verleiden plaats te nemen op de takken  heb ik ze hier en daar ingesmeerd met pindakaas….we hebben een waterschaal
tussen de takken gefriemeld en ergens is een bakje met zonnepitten verstopt.
De pindakaas springt wel erg in het oog …daar kan ik  nog iets verbeteren maar voorlopig moeten de vogels maar eerst in de de smiezen
krijgen dat er iets te halen valt, in een later stadium ga ik de pindakaas wel wat  beter uit het zicht werken.

Vanmorgen zat ik dus in mijn schuilhut met een dikke  trui aan…warme sokken en daaromheen dikke plaids.

Het eerste resultaat is bemoedigend.
Een pimpelmees waagde zich bij de pindakaas en een  koolmees toonde aan dat ie mij echt wel ziet zitten.
 

 

 

 

 

 

 

 
Bij deze opname heb ik de pindakaas weggemoffeld.