Sammy, vanuit de hel naar het paradijs .

Toen ik onlangs op Facebook  foto,s liet zien die ik gemaakt heb tijdens de bezoekdag aan Dierenthuis in Almere kwam er een reactie uit België  van Walter . http://www.taalvandehond.be/Home.html
Walter en Annemie zagen op deze foto  ( links achter )Sammy , een hond met een lange tragische  geschiedenis .

Ik vroeg hen het verhaal van Sammy te vertellen om zo het belang van Dierenthuis nog eens te onderstrepen .

Walter en Annemie schreven:
In augustus 2013 zagen we de noodkreet van dierenopvang ’t Noordbroek ivm Sammy.
Hij was 13 maanden maar had al een leven als een hel achter de rug.
Zeer jong van Roemenië naar Nederland gekomen.
Vervolgens in een Nederlands gezin geplaatst maar men hem niet zo fijn behandeld heeft.
Alles met de beste bedoelingen maar wel de opvoeding gebaseerd op de Mexicaanse methode die in populaire TV programma’s wordt getoond.
Deze methode toepassen op een hond met zulke achtergrond is gedoemd tot mislukken en/of ongelukken.
Sammy werd dan ook al vlug bij ’t Noordbroek binnen gebracht waar hij wat tot rust kon komen om na een tijd naar het volgende gezin te vertrekken.
Hier werd hij opnieuw verkeerd begrepen en wou men hem via onderdrukking even op het juiste pad zetten.
Fysiek geweld werd blijkbaar niet geschuwd en werd zelfs door de mensen van ’t Noordbroek vastgesteld
wanneer Sammy daar naar een maand later terug werd afgezet.
Door die opeenstapeling van traumatische ervaringen was Sammy enkele vervelende eigenschappen
gaan ontwikkelen en werd het onmogelijk hem nog lang in het asiel op te vangen.
Toen dus kwam de noodkreet waar ik als professionele gedragstherpeut ben op ingegaan.
Na uitvoerig overleg en bezoek aan Sammy hebben we besloten het er op te wagen.

Sammy is van 12 augustus tot 14 december 2013 bij ons geweest.
Het is voor ons een emotionele tijd geweest en een extreme ervaring
die we voor geen geld van de wereld gemist zouden willen hebben.
Ons uitgangspunt was Sammy terug vertrouwen in de mens te laten krijgen.
We lieten Sammy alle ruimte, vermeden direct contact met hem, benaderden hem niet zelf enz.
Als hij gromde gingen we direct van hem weg.
Hij mocht van ons nooit een negatieve reactie krijgen.
Zijn extreme baknijd hebben de eerste dagen al onder controle kunnen brengen.
Het in huis zijn of het huis naderen met mensen was voor Sammy zeer moeilijk en dan werd hij zeer agressief.
We moesten dikwijls beschermkledij in huis aantrekken!
Eerste vier weken Sam volledig de ruimte gegeven om vertrouwen op te bouwen,
we hebben getracht om ALLE situaties te voorkomen waarbij hij angstig zou kunnen worden.
Na vier weken bezoek aan gedragsdierenarts voor gedrags-en risico analyse
Opstarten medische ondersteuning in overleg met gedragsdierenarts
Procedures wat bijgewerkt
We wisten dat Sam regelmatig hervalt tijdens een periode van herstel.
We hielden er wel rekening mee maar hadden niet ingeschat dat de terugval deze keer zo erg zou zijn.

Sammy besloot plots dat de gang van hem was en viel mijn vrouw aan
die zich nog juist op het toilet heeft kunnen verschansen.
We waren verrast met de hevigheid van zijn agressie.
Na dit enigszins toch wel dramatisch weekend vonden we het nodig om even te kijken waar we stonden en wat de mogelijkheden zijn om Sam te helpen in zijn genezing.
Ik vond het voor ons zelf ook aangewezen om eens te kunnen praten en overleggen met een collega.
Dat hebben we ook gedaan en het was nodig, zowel voor Annemie als voor mij.
Vervolgens hebben we kinderhekjes geplaatst zodat we Sam op een veilige manier in bepaalde plaatsen wel of niet kunnen toelaten.
Het verblijven in bv de woonkamer voor de nacht werd nu ook getraind met spelletjes.
De hekjes waren soms ook gesloten als het niet nodig is en wij met Sam en Flow allemaal samen achter de hekjes bleven.
We wilden hem niet de indruk geven dat hij opgesloten werd als we gaan slapen.
Het was al twee nachten goed gegaan en in de ochtend heeft hij tijd om achter de hekjes wakker te worden.
Hij geeft zelf dan met een spelboog aan wanneer hij klaar is om bij ons te komen.
Dat gebeurt dan weer met een spelletje te spelen.

Ik verwachte wel dat hij zou gaan anticiperen op het ritueel van slapen gaan en dan weer niet gewenst gedrag gaat vertonen.
We probeerden dat ritueel dan ook telkens wat te veranderen
maar er zijn niet zoveel verschillende manieren om te gaan slapen.
Zoals elke keer ging het ook nu weer een tijdje heel goed
maar dan bouwt Sammy verder stress op en is het weer naar af.
Als laatste hebben we geprobeerd Sammy op de benedenverdieping te zetten waar hij niet door mensen gestoord werd.
Hij kon vrij de tuin in en uit en ik ging elke dag een paar keer met hem de tuin in om te voetballen.
Dat laatste was nooit een probleem, buiten was Sammy altijd zeer lief en vertoonde hij nooit agressie.
Maar na vier weken deze procedure te volgen kreeg Sammy het ook weer moeilijk.
Voetballen was OK maar ik mocht niet meer terug in huis gaan. Ook de voedermomenten werden terug een moment van erge stress.
Omdat we vonden dat dit zowel voor ons zelf als voor Sammy geen goed leven was hebben we
,samen met de mensen van ’t Noordbroek ,naar een oplossing gezocht.
Euthanasie was GEEN optie voor ons.
We wilden dat Sammy een gelukkig leven kon hebben.>

Toen is er een aanvraag gedaan bij de Stichting Dierenthuis. http://www.dierenthuis.nl/
Deze mensen beschikken over een terrein van 30000 M2 met de meest moderne infrastructuur.

Ook hun uitgangspunt is, laat de honden samen vrij beslissen waar ze wanneer willen zijn.
Er is geen enkele dwang, geen stress.
Sammy werd aanvaard en leeft daar nu gelukkig tussen een 100 andere honden.
Hij zit nu echt in de hemel op aarde !
Dit verhaal is een korte samenvatting van de vijf maanden dat Sammy bij ons geweest is.
Je kan het volledige verhaal in detail bekijken op onze facebook pagina “Taalvandehond Walter”
We hopen dat dit verhaal mensen kan overtuigen om te stoppen met honden op te voeden viaw