De in ere herstelde Buurserpot “ de Waterspreeuw “ vaart van april t/m oktober over een deel van de Buurserbeek, het water waar het bootje vanaf de 15e eeuw tot de eerste helft van de negentiende eeuw heeft gevaren.
De Buurserpot is genoemd naar deze vogel.
Dit exemplaar heb ik in 2013 gefotografeerd bij de Ramsbeek in Eibergen.
Het was koud en mistig , niet echt weer om over naar huis te schrijven maar het levert weer eens totaal andere beelden op.
Zeker als de waterspreeuw verderop foerageerde leek het bijna sprookjesachtig.
Dat witte vlekje bij het oog is het membraan dat hij voor zijn ogen doet als hij onder water is.
Stel het je voor, een koude ochtend en mist.
Op waarneming.nl staat een waterspreeuw gemeld in de buurt van Warnsveld.
Met zijn drieën gaan wij op pad, Gert, Roy en ik in de hoop dat de spreeuw nog even wil blijven.
Na drie kwartier komen we aan, de mist is dikker geworden en het vriest nog 2 graden maar…van verre zie ik de waterspreeuw al.
Blijmoedig nemen we plaats op de koude stenen .
Na een minuut of tien komt de spreeuw foerageren.
Dat is een machtig mooi gezicht!
Hij duikt telkens onder water terwijl hij het vlies voor zijn ogen doet zodat hij onder water kan kijken.
De waterspreeuw is een zeldzame wintergast, er zijn bij mijn weten geen broedgevallen bekend in Nederland.
Na anderhalf uur hielden wij het voor gezien, we waren koud tot op het bot maar heel blij met onze opnamen.
Gisteren was het weer een mooie dag en zijn we op zoek gegaan naar een waterspreeuw die al een hele tijd bij in Stuw in de buurt van Warnsveld word gezien.
De spreeuw was snel gevonden en we hebben er zeker anderhalf uur zitten genieten.
We werden getracteerd op een prachtig concert en het beestje foerageerd dat het een lieve lust is.
Vandaag heb ik in alle rust de opnamen die ik de afgelopen dagen van de waterspreeuw gemaakt heb bekeken en bewerkt.
Daarbij kwamen er toch nog een paar tevoorschijn die op mijn blog niet mogen ontbreken .
Vanmorgen scheen de zon uitnodigend dus ik kon het niet laten om nogmaals mijn geluk te gaan beproeven bij de Ramsbeek.
Dit keer ging meneer Artmus mee want dit schouwspel wilde hij toch ook graag eens met eigen ogen zien.
Waterspreeuwen zijn strikt aan zuurstofrijke snelstromende waterlopen gebonden vogels. Alles aan deze vogels is aangepast aan een nat leven.
De ogen van de waterspreeuw zijn af te schermen met een transparant membraan,welke als duikbril dient. Het is fantastisch om het beestje te zien fourageren.
In eerste instantie konden zagen wij de waterspreew niet maar tijdens onze speurtocht kwamen we een vogelaar tegen die hem net had gezien op de plek waar ik afgelopen zondag heb gezocht .
Dus ……de pas er in!
En ja hoor……ik zag hem al van verre want hoewel niet groot is het door zijn witte borst best een opvallend vogeltje.
En juist die witte borst maakt het fotograferen in de zon best lastig.
De eerste foto`s zijn dan ook niet helemaal super vanwege het uitgebeten wit maar ik vond ze toch de moeite waard om te laten zien.
Waterspreeuw vond mij te opvallend aanwezig en ging op een plek verderop zitten .
Meneer Mus ontdekte hem op een rommeltje takjes voorbij een bocht.
Even later ging hij toch terug naar zijn visstekje
En toen vond ie het welletjes met mij!
Hij ging ervandoor richting de plaats waar ik hem gisteren had
gezien.
Daar kon ik uiteindelijk nog een leuke serie schieten.
Het heeft even geduurd maar ik heb hem gevonden.
De waterspreeuw die naar verluid al een hele tijd in de Ramsbeek tussen Rekken en Eibergen zijn kost bij elkaar scharrelt.
Als je hem dan vind maakt je hart een sprongetje.
Ik heb de foto,s vandaag in de namiddag gemaakt .
Toen na een sombere dag de zon opeens geen schijnen kreeg ik de kriebels en ben in de auto gestapt.
Bij de Ramsbeek aangekomen had ik pas na een uur succes maar toen……..
Ik ben rustig op de grond gaan zitten en heb een hele tijd kunnen genieten van het schouwspel van een klein moedig vogeltje dat in het stromende water naar insecten zoekt.
