Lola logeert al bijna twee weken bij ons omdat haar andere roedel vakantie viert.
Ze heeft ons in de tuin geholpen 😫😫😫 , is een paar keer mee gegaan op reportage en ze heeft een paar uitstapjes met ons gemaakt.
Zo ging ze ook mee naar Urk. Braaf liep ze met ons door de steegjes en de haven , zat lief onder de tafel in een restaurant maar toen ze het IJsselmeer zag begon voor haar het feest pas echt.
Wij waren een middag op Urk waar we bij aankomst op een vriendelijke jongeman stuiten die rondleidingen verzorgt in het dorp.
Ik spotte hem op een geweldig moment .
Hij checkte zijn telefoon en ontdekte dat hij een half uur te vroeg was voor zijn afspraak.
We kwamen aan de praat en hij gaf ons diverse tips voor onze middag.
Ook vertelde hij over zijn origine visserstrui die door zijn Oma voor hem gebreid is.
Oma heeft er een jaar over gedaan. ( applaus voor Oma )
Wil je heden ten dage een dergelijk handgebreid exemplaar kopen dan betaal je minstens 200 euro.
Het motief in het midden is het alziend oog. Tussen de kabels de Jacobsladder.
Urker vissers zijn net als vissers uit andere plaatsen te herkennen aan hun trui.
De motieven voor de truien waren namelijk plaatselijk bepaald. Soms was de herkomst van een trui zelfs te herleiden tot een bepaalde familie uit een bepaalde plaats. Een belangrijk voordeel daarvan voor vissersfamilies was het feit dat verdronken vissers aan de hand van het motief van hun trui te identificeren waren.
De truien op Urk hebben middenvoor de bloemen of Godsogen, aan de zijkanten puntje of vlaggetjes en daartussenin een dubbele kabelslag. De trui werd met 4 naalden rond gebreid, is meestal korenblauw en in de rouw zwart.
Eveline Lenderink 