Bij zorgboerderij Erve Knippert in Haaksbergen zijn deze week jonge steenuiltjes geringd, een hele gebeurtenis voor de deelnemers aan de dagbesteding,
Wij gingen met de uilenwerkgroep mee.
Ton mocht een uiltje vasthouden voor een foto en net op dat moment scheet de kleine even lekker van zich af.
😁😁😁
Of misschien ben je er al die tijd dat ik je gemist heb wel geweest maar net niet op de momenten dat ik je zocht.
Hoe dan ook, ik ben blij je te zien.
Mijn hart maakte een sprongetje ,je zit weer op je oude plek in de bouwval.
Die bouwval zal zijn langste tijd wel gehad hebben, dan ga je op zoek naar een nieuwe hangplek.
Zien we elkaar dan nog?
Gisteren was de opening van de fotobiennale Haaksbergen.
Ik heb een serie foto,s gemaakt waar je nog even op moet wachten want de afgelopen week heeft er flink ingehakt dus ik kom daar later mee.
Intussen blik ik even terug op de inrichting van de Foto Biënnale.
Hier zie je hoe het doek met mijn foto van een steenuil op zijn plaats gehangen wordt.
Als je het leuk vind kun je de video van RTV Sternet bekijken,daarin is een stukje gemonteerd van het printen van deuren bij de firma Reclan in Haaksbergen.
Ook het ophangen van het doek met het steenuiltje is gefilmd.
Gisteren ben ik weer even naar mijn steenuiltjes – stek geweest.
De jongen zitten nog in de kast maar ik hoop op die manier de ouders een beetje te laten wennen aan het tentje met die vreemde verschijning er in.
En vreemd vinden ze het!
Ze bekijken en bestuderen het geval goed.
Ze denken na over wat ze zien.
Vragen zich af of zoiets wel normaal is
Roepen om hulp van boven.
Om vervolgens over te gaan tot de orde van de dag.
Om de boel niet te verstoren vertrek ik als ik een serie foto,s gemaakt heb maar ik heb het gevoel dat ze niet er onder de indruk zijn van mijn aanwezigheid.
Die diepzinnige blik……
Je denkt toch zeker niet dat hij mij niet gezien heeft !
Soms heb je gewoon geluk.
Op de avond dat ik deze foto,s maakte zat er al een uiltje op me te wachten.
Hij had er zin in.
En zo mooi is het op die plek.
In een boomgaard aan de Rosinkweg in Haaksbergen trof ik dit steenuiltje.
Vier steenuiltjes zag ik hier tegelijk …maar niet eentje die eens even leuk wilde poseren.
Dit was de enige foto die er mee door kon.
De regen van de afgelopen dagen maakte het niet aantrekkelijk om er op uit te gaan en overdag was het voor mij te warm.
Toch heb ik in de avond – uurtjes een poging gewaagt om de grauwe klauwier te fotograferen.
Jammer maar de klauwier kwam niet opdagen en dan is het heel fijn dat een ree je avond komt goed maken.
Plotseling kwam hij uit het struikgewas scharrelen en kon ik hem hem een tijdje observeren.
Helaas kwam hij niet het weiland inlopen en blijft het wat foto,s betreft dus bij een paar …….
Tja…wat zal ik zeggen….ik noem het foto souvenirs.
Natuurlijk wil je thuiskomen met een paar fraaie opnamen maar de beleving is vaak nog mooier.
Die zelfde avond zag ik ook twee schuilende steenuiltjes in een bouwvallige schuur.
Ze waren lastig te fotograferen , mede door de regen en ik weet dan ook niet wat ik van de foto,s moet denken dus heb ik ze op een uilen – forum geplaatst en tot mijn verrassing kreeg ik meer dan 120 likes.
Ik heb de foto,s in zwart wit gezet om ze wat rustiger te maken.
Tja…die steenuiltjes houden me maar bezig,ik vind het zo leuk om ze te observeren en te fotograferen.
Dus daar komen er weer een paar. Deze uiltjes heb ik gefotografeerd aan de veldweg in Haaksbergen.
wat is het nu eigenlijk in het geval van een uiltje?
Hoe dan ook..de klauwen zijn onmisbaar dus die moeten goed verzorgt worden.
Eveline Lenderink 