Dit blog is het vervolg op geboorte
Even was er verwarring in de schaapskooi. Terwijl 1 ooi al had geworpen liep een andere nog zwaar in de persweeën. Die laatste dacht dat het nieuwste lammetje van haar was en begon er al aan te likken.
De schaapherder greep in en de rust keerde weer. Nou ja rust…het is een geblaat en gemekker in de kooi van hier tot ginder.
Het Horstervennehoes in het Haaksbergerveen was gisteren het toneel van een gebeurtenis die in vroeger tijden aanleiding was voor een feest achteraf, omdat het geld in het laadje bracht. De tijden zijn veranderd.
Wij maakten een korte reportage.
Na ons kraambezoek aan de kinderboerderij ( https://artmus.wordpress.com/2018/01/04/moord-en-brand/ ) zijn we ook nog even naar de schaapskooi gegaan en daar troffen we het ook. De eerste twee lammetjes waren net ter wereld gekomen.
Gisteren is in Haaksbergen de schitterende nieuwe schaapskooi geopend.
Voor het eerst zag ik daarom bijna al onze schaapherders bij elkaar.
Bijna want liam Bonthuis ,met 16 jaar de jongste schaapherder van Nederland ontbrak , hij moest gewoon naar zijn opleiding.
Trots en blij poseren de herders voor de schaapskooi.
Dit is een filmpje over Liam met Wim ten Voorde ( bestuurslid van de stichting Schaapskudde Haaksbergen ) :
Haaksbergen heeft zoals je ziet ook een schaapsherderin.
Het is Catharina Seeler de vrouw van Horst Seeler waar ik al eens eerder een portret van heb geplaatst.
Wij genieten volop van onze e-bike,s deze zomer.
Als het maar even kan gaan we er op uit.
Vaak komen we na een fietstochtje uiteindelijk uit in het Haaksberger Veen .
♣
♣
De Haaksbergse schaapskudde hield gisteren een open dag.
Er was beschuit met muisjes want er heeft een kleine geboortegolf plaats gehad.
De kinderen vonden het geweldig! ze mochten brokjes voeren en knuffelen.
Op de foto.s klikken voor een vergroting
Na ” de man van staal ” uit het vorige blog is het weer tijd voor iets zachts en wolligs.
Een schapenwei in de ondergaande zon.
Tijdens onze wandeling in het Needse
achterveld zagen wij een kudde dames schapen die zich zonder ram in
de groep hoe dan ook toch wilden
voortplanten.
Ze maakten er serieus werk van…inclusief de bronst toestanden .
Dat levert komische plaatjes op…………………..
Eveline Lenderink 