Vandaag staat een artikel in Tubantia over de vonst van de meer dan zeventig jaar oude brieven van mijn moeder.
Klik hier naar het artikel in Tubantia
De brieven zijn op allerlei beschikbaar papier geschreven.
Een voorbeeld
Een fragment uit een van de brieven:
“Toen hier nog alles vrede was, hebben Johan en ik al vaak gezegd, wat zal er van onze familie worden , hoe zullen ze het hebben .
Gelukkig kregen we toch nog een paar keer een Roode Kruis briefje.
Toen de Jappen hier kwamen hoorden we niks meer.
Altijd heb ik ook voor jullie gebeden, ja wij begrijpen Gods wegen niet maar Hij maakt het toch altijd goed.
Waaraan hebben wij dit verdiend? Ik hoop dat ik nu spoedig naar Johan kan gaan, want hij wacht met ongeduld op ons.
Wat zal het heerlijk zijn als we weer samen zijn. We waren hier de eerste jaren ook zoo dol gelukkig, en we hadden het zoo goed samen.
Eerst hebben we nog ruim 10 maanden in Bandoeng gewoond en toen zijn we naar Malang gegaan. We hadden ons erg gezellig ingericht, en toen ik op Malang Henny verwachtte hebben we samen alles in orde gemaakt.
Een leuk bedje en babytafel gekocht en ik heb snoezige kleertjes gemaakt.
Wat was dat een fijne tijd voor ons.”
Van mijn oudste nicht Dien kreeg ik onlangs deze vooroorlogse foto van mijn ouders. Voor mij nieuw want mijn ouders waren in de oorlog alle foto,s kwijtgeraakt .