Een lui haasje.

Ook het tweede haasje is klaar voor een lui leventje.

Zo lag het beestje te drogen.

 

En zo ziet hij er nu uit. Hij is een tikkie lui maar kennelijk schaamt hij zich ook een beetje.

 
Uiteraard krijgen ze ook nog een sokkel .

Verlegen Haasje

Wellicht hebben mijn vaste bezoekers zich al afgevraagd hoe het toch is met de haasjes die ik een tijd geleden geboetseerd heb. Zie hier Hazeritus

Nou, ze zijn klaar. het was een hele zoektocht naar de juiste glazuur. Uiteindelijk heb ik met hulp van Jolanda Bouwmeesters gekozen voor een transparante glazuur. Ook heb ik delen niet geglazuurd om zo het door mij zo gewenste resultaat te krijgen.

Hazeritus

Haas ligt te drogen op bakrooster.
Het is nu officieel ik heb de hazeritus. Hazeritus is een aandoening waarbij men niet kan stoppen met het boetseren van hazen. Het is ongevaarlijk maar kan, ik zeg kan, besmettelijk zijn. Het zelfde geldt overigens voor allerlei andere vormen van kleien . 🤣🤣🤣

Haasje uit en thuis ( deel vier )

Nadat wij , Jolanda en ik, de haasjes in voorjaarssetting gefotografeerd hadden kreeg hij een plekje in de kamer.

Daar ben ik hem met de macrolens te lijf gegaan. De details zijn zo mooi.

Haasje (deel drie)

Vanmorgen kwam dan eindelijk het verlossende bericht van Jolanda Bouwmeesters.
” De haasjes zijn uit de oven“
Dus snel douchen en aankleden en op naar de Kleiboerderij.
Ach wat zijn ze leuk geworden.

Jolanda en ik hebben er meteen een fotosessie aan verbonden.
We zijn een strook crocussen ingedoken om de ultieme voorjaarsfoto,s te maken.
Ik heb momenteel een heupblessure dus mens wat was ik blij met mijn assistente.