Woensdagmorgen ben ik weer even gaan kijken of de flamingo’s er nog zijn. En ja, er staan er nu minder maar ze zijn er nog.
Je zou er bijna een romantisch gevoel bij krijgen….de flamingo,s zo mooi roze in het ochtendlicht.
Maar ondertussen hebben Pa en Ma gans de grootse moeite om het vege lijfje van hun kroost te redden.
Vorige week trof ik deze ganzen familie in het Haaksbergerveen.
De pullen aten de insekten van grassprieten terwijl ik lek gestoken werd door een kolonie muggen.
Ken je dat gevoel….je zit ergens en je voelt dat er naar je gekeken wordt.
Dat overkwam mij toen ik verscholen dacht te zitten in een rietkraag.
mooi dat ik gezien was…..😄😄😄
Dat ging een hele tijd zo. Ik keek naar hen en de ganzen keken naar mij.
Uiteindelijk heb ik mijn boeltje gepakt en even later zag ik waarom ze zo deden.
Gisteren hebben wij een prachtige fietstocht gemaakt in de Alblasserwaard.
We vertrokken vanuit Papendrecht en via kinderdijk met een grote bocht weer terug.
Het was 13 gr. en mooi zonnig maar OOOOH wat een wind.
Het wil maar niet vlotten met het voorjaar.
Toch zagen we overal tekenen die er op wijzen dat het april is.
Eveline Lenderink 