Het haasje dat ik geboetseerd heb heeft een eerste bakronde overleefd en ik kon het gaan glazuren.
Ik heb gekozen voor een glazuur dat Meiregen heet. In het glazuur zitten kleine stukje blauw glas, die kun je duidelijk zien. Het lijken een beetje….wat zal ik zeggen….mee-eters.
Vandaag gaat het haasje de oven in, heel spannend. Krijgt het het effect dat ik zo graag wil zien? Heb ik het glazuur niet te vet aangebracht? Komen de oogjes wel mooi uit? Het is afwachten.
Voor uitvaartverzorging Joop Weeink in Haaksbergen hebben wij een video portret gemaakt van Nel Niekus ( organiste) . Uiteraard heb ik ook weer foto,s gemaakt. 
Op de markt in Haaksbergen wordt archeologisch onderzoek gedaan. Er zijn geen potten goud gevonden maar het geeft ons een inkijk in hoe er vroeger gebouwd werd. Dit fundament met spaarbogen kwam te voorschijn. Spaarbogen werden toegepast om bouwmateriaal te sparen.
Wij hebben daar een video van gemaakt.
Dit ooi lammetje in de armen van Roelien Mulders is het nieuwe boegbeeld van de schaapskudde. Voorheen beklede Brammetje die functie maar Brammetje is op zeer hoge leeftijd heel rustig overleden en nu werden de schaapherders verrast met dit lam dat uiterlijk veel op Brammetje lijkt.
Het is een klein knuffelgatje. Ze heeft nog geen naam daarvoor een een wedstrijd uitgeschreven.
Dit blog is het vervolg op geboorte
Even was er verwarring in de schaapskooi. Terwijl 1 ooi al had geworpen liep een andere nog zwaar in de persweeën. Die laatste dacht dat het nieuwste lammetje van haar was en begon er al aan te likken.
De schaapherder greep in en de rust keerde weer. Nou ja rust…het is een geblaat en gemekker in de kooi van hier tot ginder.
Bij de schaapskudde in Haaksbergen is het momenteel een drukte van belang.
De ooien zijn om beurten aan het aflammeren.
Het is een hele klus om dat te fotograferen want er gaat telkens een schaap voor staan zodat je niks ziet laat staan kunt fotograferen.
Maar bij dit lam is het dan toch gelukt.
Met vriendin Vera heb ik een workshop gedaan bij “de Kleiboerderij” van Jolanda Bouwmeesters. Om in alle rust te kunnen werken gingen we op een avond met ons tweeën naar de boerderij die aan de rand van het Haaksbergen veen ligt.
Ik had al heel lang een haasje in gedachten dus gewapend met een foto van een haasje kwamen we aan bij het atelier waar de houtkachel al gezellig stond te snorren.
“Nou jullie zijn nog wel wat van plan” zei Jolanda.
Je moet weten dat Vera en ik voor het laatst op de kleuterschool met klei gewerkt hebben, maar wat we in het hoofd hebben zal gebeuren en zo gebeurde het dat we een haasje gingen boetseren . Jolanda werkte met ons mee en zie hier het resultaat.
Drie parmantige haasjes.
De haasjes moeten uiteraard nog gebakken, geglazuurd en nogmaals gebakken worden maar dat duurt nog even, eerst moeten ze heel goed drogen.
Over Jolanda Bouwmeesters hebben wij al eens een reportage gemaakt, die kun je HIER zien.
Met de Brexit in aantocht vraagt Plato zich bij het Vorige bericht het volgende af :
het zou toch jammer zijn als die schotse pracht door de brexit niet meer in de Nederlandse natuur zou mogen lopen.
Hoe is dat geregeld qua verblijfsvergunning voor die dieren?
Waarde Plato, maak je niet ongerust, deze dieren hebben een Nederlands paspoort. Wat veel erger is is dat hij binnenkort ook van die lelijke oormerken krijgt.
Natuurmonumenten melde op FB dat er een kalf is geboren bij de kudde hooglanders in het Witte veen.
Ik kreeg meteen de fotokriebels want de eerste dagen zien de kalfjes van hooglanders er zo leuk uit! Nadat ik gisteren al een poging had gedaan kreeg ik vanmorgen na een tip een herkansing .
Moeder was zeer alert en het kalf was heel nieuwsgierig.
Het kleine ding kwam recht op mij af om eens even te checken wat ik daar op mijn statief had staan. Uiteraard deed moeder het zelfde dus ik deed een greep naar mijn apparatuur en liep achteloos door.
Moeder ging gelukkig weer verder met grazen en ik deed een tweede poging.
Uiteindelijk heb ik zo.n twintig minuten rustig kunnen kijken en fotograferen.
Heb jij dat ook, dat je helemaal betoverd kunt zijn door de geluiden van de natuur. Het kleine beetje sneeuw maakte een sprookje van het bos en twee spechten zaten in het audio-team.
Het was heerlijk wandelen in op landgoed “ het Lankheet” met dat beetje sneeuw, ik was dan ook niet de enige. Op de parkeerplaats bij de Veddersbrug stonden meer auto,s dan op andere dagen.
Tweelingboom, zo worden deze twee bomen in het landgoed ” het Lankheet ” genoemd. Ik noem hem vanaf de eerste keer dat ik het zag de ” Ollie B Bommelboom.
K
