Krönnenzommer

 
Prachtig gedicht over de laatste zomerse dagen in de herfst. Het gedicht is gemaakt in 1937 door Johanna van Buren .
 
Ook voor wie geen Twents spreekt is het met enige moeite goed leesbaar.
 
 
Krönnenzommer, teumt nog effen,
Oewen glaans is oons zoo leef.
’t Leste bettien, det oons van
de Grote wealde oaverbleef.
 
Krönnenzommer, gauw kump ’t scheiden,
Van den riekdom en dén fleur
Noew goa-w nog zoo ingelukkig
Oewe lichte daege deur.
 
Nog siert volop ’t greun de beume,
Al is ’t eerste mooi vergoan.
Wegend’ weer hef eankelt ene ’t
Kleurenkleed al an edoan.
 
Nog bleuit dahlia’s en rozen
Met nen fellen, laeten glood,
Iiesterkrallen, rozenwepen
Hangt as hete droppels blood.
 
Nog geet zunne oaver ’n akker
En oons warm de rugge langs,
Löt oons achterumme zeen en
Maakt weer wakker ’n oald verlangs.
 
Krönnenzommer, net of harfstied
Ginder oew te wenken steet.
Krönnenzommer, teumt nog effen,
Nog neet hengoan, toe, nog neet.

 
okt. 1937.
Johanna van Buren

 

image

Foto. Eveline Lenderink

20 gedachten over “Krönnenzommer

  1. Klopt helemaal Evelien, er staan al veel paddenstoelen …ook hier in het bos. En als het zo vochtig blijft zoals nu zullen er vele volgen. Het versje is goed te lezen , maar de foto is prachtig.

    Geliked door 2 people

  2. Nazomer… het stond er gelukkig bij. Heel mooi. gevoelvol gedicht.
    Nog goed te lezen voor een westerling ook.
    Het Twents geeft aan dit gedicht een warme klankkleur die mooi correspondeert met het rood van jouw foto.
    Pracht combinatie.

    Geliked door 1 persoon

zeg het maar.