Fiets

Geplaatst op door

 

 

Lusteloos hing zij in de rekken. Af en toe knarste er iets in haar gewrichten en na elke zucht wind draaide het wiel
een kwartslag. Ze voelde zich zoals ze eruit zag, vaal, roestig, zonder enig perspectief. Het leven kon haar gestolen worden.
Werd ze zelf maar eens gestolen. Dan gebeurde er nog eens wat. Maar daar was weinig kans op, hoewel haar slot het al jaren geleden begeven had.
‘Niemand wil mij,’ zuchtte ze zachtjes door haar buizenstelsel.
Ze zou nu een lang verhaal tegen de wind in kunnen gaan brommen. Maar wat had het voor zin. Wie was geïnteresseerd in de scheiding van haar opzitster en haar vriend. Wie kon het wat schelen dat daardoor ook haar eigen vriend (net mooi donkerblauw geschilderd en voorzien van gloednieuwe trommelremmen) de wielen had moeten nemen. Nou? Niemand toch? Iedereen ging maar gewoon door met leven terwijl zij hier volkomen alleen en al danig aangevreten door het zout der aarde, hing te hangen.
‘Mijn winter is eerder gekomen dan gedacht, huilde ze, niet vrij van toneelaspiraties. ‘Ik zal niet heroïsch sterven als een heldin op het fietspad van eer.
Ik zal nooit kleine fietsjes hebben. Ik zal niet trots als een versnellingskabel naast mijn gade naar het altaar schrijden. Ik zal roestenderwijs waaien met de winden en daarna zal ik alleen nog digitaal bestaan.
Daarop zweeg zij. Want er was geen gehoor en verder had zij de wereld ook niets mede te delen.

Vreugdeloos opgetekend door Plato ( https://platoonline.wordpress.com ) in januari 2015

Liked by you and 1 other person
 

15 gedachten over “Fiets”

  12. Lusteloos hing zij in de rekken. Af en toe knarste er iets in haar gewrichten en na elke zucht wind draaide het wiel
    een kwartslag. Ze voelde zich zoals ze eruit zag, vaal, roestig, zonder enig perspectief. Het leven kon haar gestolen worden.
    Werd ze zelf maar eens gestolen. Dan gebeurde er nog eens wat. Maar daar was weinig kans op, hoewel haar slot het al jaren geleden begeven had.
    ‘Niemand wil mij,’ zuchtte ze zachtjes door haar buizenstelsel.
    Ze zou nu een lang verhaal tegen de wind in kunnen gaan brommen. Maar wat had het voor zin. Wie was geïnteresseerd in de scheiding van haar opzitster en haar vriend. Wie kon het wat schelen dat daardoor ook haar eigen vriend (net mooi donkerblauw geschilderd en voorzien van gloednieuwe trommelremmen) de wielen had moeten nemen. Nou? Niemand toch? Iedereen ging maar gewoon door met leven terwijl zij hier volkomen alleen en al danig aangevreten door het zout der aarde, hing te hangen.
    ‘Mijn winter is eerder gekomen dan gedacht, huilde ze, niet vrij van toneelaspiraties. ‘Ik zal niet heroïsch sterven als een heldin op het fietspad van eer.
    Ik zal nooit kleine fietsjes hebben. Ik zal niet trots als een versnellingskabel naast mijn gade naar het altaar schrijden. Ik zal roestenderwijs waaien met de winden en daarna zal ik alleen nog digitaal bestaan.
    Daarop zweeg zij. Want er was geen gehoor en verder had zij de wereld ook niets mede te delen.

    Vreugdeloos opgetekend door Plato in januari 2015

    Geliked door 2 people

    Beantwoorden

    • Plato waar haal je het vandaan.
      Het is toch geweldig.
      Ik vind het al heel wat dat ik aan zo.n tafereel zie dat ik er een aardige foto van kan maken maar jij weet er pas echt een verhaal van te maken.
      Ik maak een digitale buiging. Meer zit er niet in want er liggen twee katjes op mijn schoot.

      Geliked door 1 persoon

      Beantwoorden

  13. Dank je wel, Eveline. Het spijt me als ik weer eens uit mijn bolletje ben gegaan. Maar ik zie nu eenmaal steeds een verhaal. Ik heb ooit eens een foto gemaakt van een uit de gracht geviste fiets met allerle schelpachtige dingen er aangegroeid en zo. Heerlijk, geef me tijd en ruimte en ik schrijf er een verhaal over. In dit geval heb ik me maar op het pad der personificatie begeven. Is altijd leuk. Maar ja, straks zakt ie gewoon weg in de catacomben van de reacties dus waarom ik het dan toch doe…. is mij eigenlijk ook een raadsel. In die gevallen zeg ik altijd: het is sterker dan ik!!
    Maria kent die uitspraak en als ze hem leest zal ze mompelen… jaaaaaa ja!!

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

    • Ach Plaat…..je doet het omdat je het niet kunt laten. Mijn geflieps verdwijnt ook in catacomben waar dagelijks misschien nog 20 mensen kijken. Op die manier ben ik jou schrijfsels ook al weer regelmatig tegengekomen.
      En ja….. wil er nou ook in catacomben rondhangen….we zijlemaal hetzelfde. We gaan voor ” nieuw ”

      Like

      Beantwoorden

zeg het maar.