Bij de wilde katten

 

Het dier dat ik gisteren liet zien is een wilde kat.
Ze zijn vorig jaar uit het wild ( Polen ) naar Anholt gekomen en het is verbazend wat ze al durven.
Ik had het voorrecht dat ik binnen de omheining mocht fotograferen .

 

De zon scheen op dat moment nog wel genadeloos en de katten ware niet van plan wat fotogenieker te gaan zitten, dit in verband met de eendagskuikens die ze net gekregen hadden .
Schaduwen kon ik daarom helaas niet vermijden.
Ze bleven in de buurt, je kunt immers nooit weten of er nog meer is…….


De katten zien er heel gemoedelijk uit maar schijn bedriegt. Aaien is niet  aan te raden…..tenzij je behoefte hebt aan een bloedbad.

 

image

 

 

image

 

image

image

Binnen de omheining bij de wilde katten.

13 gedachten over “Bij de wilde katten

  1. Nou gemoedelijk zou ik die blik in de ogen van de kater op de eerste foto niet willen noemen. Een medogenloze heersersblik. Zo kan onze kater Dinkelmans soms ook kijken. Want elke brave huiskater blijft diep in zijn hart toch een verscheurend roofdier: de mijne heeft vandaag nog twee muizen gevangen en met huid en haar opgepeuzeld, ondanks mijn vermaningen dat dat niet mocht …Zelfde blik in de ogen: bemoei je er niet mee, watje!

    En nog een punt van overeenkomst tussen wilde kat en brave huiskat: onze poes Mietsie (al heel lang in de poezenhemel, want Descartes had natuurlijk ongelijk!) was dol op eendagskuikens en verslond er, zo klein als ze was, zo zes achter elkaar. Nee: de scheidslijn tussen wilde kat en brave huispoes is echt flinterdun…

    Eeh, Descartes? Ja, de Franse filosoof Rene Descartes (1596-1650) was van mening dat dieren geen onsterfelijke ziel hadden en dus ook niet in de hemel kwamen. Hoe dom kun je zijn, n’est ce pas? 😉

    Like

    • Ed Gijs heeft ook zo.n blik. Als ik een muis was zou ik graag een straatje om gaan maar het meest uitkijken is het voor Saartje.
      Hoewel haar blik het meest aandoenlijk kan zijn….ik zeg kan…..is zei een beruchte jager.
      Maar…ook kale Kater Klaas kan er wat van. Nee…hij eet ze niet op maar neemt ze mee naar huis. Voor mij. Waarschijnlijk omdat ik zo.n belabberde jager ben.
      Descartes….hoe kun je denken dat dieren geen onsterfelijk ziel zouden hebben en mensen wel. Vooral dat laatste trek ik ernstig in twijfel inclusief de hemel.

      Like

    • Die vind ik ook het mooiste Jeine klojanna . Het is een imposante kater kop. Op Facebook werd me gevraag hoe ik het voor elkaar heb gekregen om daar binnen te komen.

      Eveline Lenderink : jullie weten dat ik een natuurlijke charme heb waar iedereen van door zijn hoeven gaat , daardoor openen zich deuren die voor anderen gesloten blijven .
      Volkomen logisch dus dat ik binnen de kortste keren………
      En dan nu de waarheid; toen ik aan kwam bij het verblijf waren de katten net gevoerd en ik zag naast de verzorger een fotograaf binnen staan.
      Dus ik dacht…wat hij kan kan ik ook en ik heb gewoon gevraagd of ik ook naar binnen mocht.
      En dat mocht! 👍

      Like

  2. Qua uiterlijk zijn ze bijna niet van gewone katten te onderscheiden. Ik zou misschien wel een hand hebben uitgestoken. Maar na jouw waarschuwing niet meer natuurlijk. Prachtige foto’s.

    Like

zeg het maar.